اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
خلال: بين شى ء و ميان او را گويند.
تكلف: برداشتن شى ء است به مشقت و تعب جار و مجرور متعلق به ثابت است جمله ى حاليه مشاراليه ذلك مرض و علت هست.
يعنى: و حال آنكه ثابت است در ميان مرض و علت چيزى كه بنويسند از براى من آن دو نويسنده از خوبى اعمال كه در قلب خطور ننموده است در آن و زبان تكلم به او ننموده است و جوارح متحمل مشقت او نشده است
در بعضى از روايات وارد است كه دو ملك مامور هستند به نوشتن در حال مرض به آنچه در حال صحت او مى نوشتند زيرا كه در حبس خدا است.
از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه آن بزرگوار فرمودند كه: وقتى كه صعود نمايد دو ملك به سوى آسمان در هر شبى خداى عزوجل فرمايد به ايشان كه چه نوشته ايد شما از براى بنده ى من در حال مرض او، عرض نمايند: شكايت نمودن او را نوشتيم پس مى فرمايد خداى عزوجل: كه انصاف ننموده ام من در حق بنده خود اگر او را حبس نمايم به حبس خود پس منع نمايم او را از شكايت نمودن بنويسيد شما چيزى را كه مى نوشتيد از براى او از خير در حال صحت او و بر او گناه و معصيت ننويسيد تا آنكه او را آزاد نمايم از حبس خود به درستى كه او در حبس من است از حبس من.
احلال: نازل نمودن، حل به مكان اى نزل به.
حب: دوست داشتن و نفس به چيزى مايل بودن رضاى خداى عزوجل
اختيار نمودن او است و سهل و آسان نمودن مرض از براى او عبادت از تعب نيامدن و شكايت ننمودن است چون مرض بالذات منافى با طبع و ميل انسان است و نفس بالطبع مايل به او نيست و راضى بر آن نمى شود و در نفس الامر او يكى از نعم خداوند متعال است و بر او مترتب است فوائد كثيره، پس امام (ع) عرض نمايد به خداى عزوجل كه اى پروردگار من پس رحمت فرست تو بر محمد (ص) و آل او و محبوب نما تو به سوى من چيزى را كه اختيار نمودى تو از براى من و سهل نما تو از براى من چيزى را كه نازل نمودى به من.
و پاك نما تو مرا از چرك چيزهائى كه پيش انداختم من، و محو نما تو از من بدى چيزهائى كه در سابق به جا آورده ام، بدانكه معصيت خلاق عالم دو چيز بر او مترتب است يكى ذلت و خوارى نزد او بلكه نزد مردمان نيز وقتيكه قائم شوند گواهان و دوم آن است كه مترتب شود بر او آتش و از براى اين دو اثر و ثمر امام گاهى تعبير به اثر نمود و مرتبه ى ديگر به شر.
............................
دعاى تآن حضرت عليله السلام است در يارى خواستن بر
از دعاهاى آن حضرت است به هنگام سختى و رنج و دشوار شدن كارها
و از دعاى امام عليه السلام بود، در زارى نمودن و فروتنى كردن
- خداى
هرگاه بر آن حضرت امر مهمى يا حادثه ناگوارى وارد مى شد و هنگام
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.