اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
شمت: كه علم شماتت خوشحال شدن دشمن است به آن مصيباتى كه بر انسان وارد شود، شبهه ى نيست كه عمده ى شادى و فرح عزازيل خبيث در متابعت انسان است بر او و ترك متابعت معبود خود نمودن است، يعنى خداوندا به درستى كه شيطان خوشحال شده است به ما وقتى كه همراهى نموديم او را بر معصيت تو كلمه ى اذ مى تواند ظرف باشد و مى تواند تعليل شود.
پس رحمت بفرست بر محمد و آل او و خوشحال مفرما تو او را بر ما بعد از واگذاشتن ما او را از براى تو، شكى نيست كه بعد از واگذاشتن ما او را او قهرا مكدر و بد حال شود و در غضب آيد غرض از اين كلام آن است كه بر من توفيق بازگشت و انابه بفرما كه او بد حال و دلگير گردد.
رغبت: متعدى بعن به معنى اعراض و اراده ننمودن از چيزى است يعنى اعراض و كناره نمودن ما از او به سوى تو به رحمت تو اى مهربانتر مهربانان باء در به رحمت متعلق است بقوله و لا تشمت.
..........................
