• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
بدانكه مومن بعد از اينكه نور ايمان در دل ايشان است و مورد تفضل و عنايت خدا هستند پس لايزال اخلاص و مودت و اطاعت ايشان در بندگى همديگر، دهر و زمان در السنه ى عرف هر دو يكى است يعنى مترادفند لكن ظاهر تواند بود كه دهر خاص باشد به اين معنى كه دهر عبارت باشد، از گذشتن سال و روز و ماه به خلاف زمان كه در آن مرور ماخوذ نيست.
هدى: جمع هادى بمعنى راه نماينده. قاده: جمع قائد به معنى كشنده كما فى قوله صلى الله عليه و آله فى ابى سفيان و ابنه و جروه لعن الله الراكب و القايد و السايق.
تقى: جمع تقى به معنى پرهيزگارى كردن.
التركيب: و اتباع الرسل و او در آن مثل و او در و حمله عرشك در دعاى سابق، عند مفعول فيه از براى مصدقوهم.
اشتياق: تواند مرفوع بود عطف بر اتباع الرسل لكن نسخ مصححه از علما كه نزد حقير است به جر اعراب نموده اند مى تواند به ارض عطف شود و به غيب و به معارضه انسب است به حسب معنى وسطه است عن ائمه الهدى تواند بيان دليل و رسول باشد تاييد اين مقال لفظ آل در بعضى نسخ مصححه از شيخ بهائى عليه الرحمه ندارد و در اين صورت متعين است كه بيان رسول و دليل باشد، و تواند بود كه بيان آل شود چنانچه در بعضى از نسخ است و على جميعهم السلام تواند خبر بود از براى اتباع الرسل حسب ظرف مستقر بودن در اين صورت حاجت بر تكلف نيست ذكر نموده ام و اتباع الرسل واو او مثل واو در حمله ى عرشك پس اتباع الرسل به حسب تركيب مرفوع است خواهد مبتداء بود و خبر او يا مقدر است اى هم مستحقون لان يصلى عليهم و يا خبر او على جميعهم السلام است.
............................
