• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنه‌ها و خصومت را خاموش
در اين دعا كه امام عليه السلام به هنگام ابتلاء، يا ديدن شخص مبتلا به گناه، مى خوانده چنين آمده:
― (بار خداوندا ستايش مخصوص تو است در پرده پوشيت (بر گناهان) بعد از آنكه كاملا به آنها واقفى) (اللهم لك الحمد على سترك بعد علمك).
― و ستايش مخصوص، از آن تو است (در عافيت بخشيدنت پس از وقوف و آگاهيت (بر بديهاى ما) (و معافاتك بعد خبرك).
― زيرا مطمئنا (هر يك از ما مرتكب عيب و بدى شده اما تو او را شهره ى بازار نساخته اى) (فكلنا قد اقترف العائبه فلم تشهره).
― (دست به كارهاى زشت زده، اما تو او را رسوا نفرموده اى) (و ارتكب الفاحشه فلم تفضحه).
― (و در پرده ى استتار خويشتن را به بديهاى آلوده، ولى تو كسى را به راز او راهنمائى نكرده اى) (و تستر بالمساوى فلم تدلل عليه).
― به دنبال اين قسمت باز به تقصيرات خود اعتراف كرده عرضه مى دارد: (چه بسيار گناهانى كه تو از آنها نهى نمودى ولى ما آنها را انجام داديم) (كم نهى لك قد اتيناه).
― (چه تعداد اوامرى كه ما را بر آن واقف ساختى ولى ما از آن تجاوز كرديم و بر انجام آن اقدام ننموديم) (و امر قد وقفتنا عليه فتعديناه).
― (چه تعداد از سيئات كه ما در كسب آن كوشيده ايم) (و سيئه اكتسبناها).
― (و بسا خطاها كه ما آنها را مرتكب شده ايم) (و خطيئه ارتكبناها).
― (در حالى كه تو بر (عمق و سر) همه ى آنها مطلع بودى نه ناظران و شاهدان) (كنت المطلع عليها دون الناظرين).
― (و بيش از همه ى قدرتمندان تو قادر بر اعلان و افشاى آن (بودى) (و القادر على اعلانها فوق القادرين).
― (در همه ى اين موارد، عافيت تو براى ما در برابر چشمان ديگران حجاب، و در برابر گوشهايمان سدى شده بود) (كانت عافيتك لنا حجابا دون ابصارهم، و ردما دون اسماعهم).
― حال كه چنين است اين پرده پوشى عيوب و مخفى سازى بديها را براى ما واعظ و پنددهنده اى قرار ده) (فاجعل ما سترت من العوره، و اخفيت من الدخيله واعظا لنا).
― (و زاجر و مانعى از بد خلقى و ارتكاب گناه گردان) (و زاجرا عن سوء الخلق و اقتراف الخطيئه).
― آرى از تو مى خواهيم كه آن را (سعى و تلاشى در راه توبه اى كه محوكننده ى گناهان است و راهى ستوده و پسنديده قرار دهى) (و سعيا الى التوبه الماحيه و الطريق المحموده).
― و از آنجا كه انسان در راه توبه و بازگشت از گناه گرفتار تسويف و غفلت مى گردد، عرضه مى دارد: (وقت پيمودن اين راه را نزديك ساز و ما را گرفتار غفلت از توجه به خود، نگردان) (و قرب الوقت فيه، و لا تسمنا الغفله عنك).
― (كه ما به سوى تو راغب و مايليم و از گناهان تائب) (انا اليك راغبون، و من الذنوب تائبون).
― و سرانجام با درود بر پيامبر و آل، دعا را چنين پايان مى دهد: (بار خدايا به برگزيده ات از ميان مخلوقت يعنى محمد صل الله عليه و آله و سلم و عترت ممتازش از ميان آفريدگان كه طاهر و پاكيزه اند درود فرست) (و صل على خيرتك اللهم من خلقك محمد و عترته الصفوه من بريتك الطاهرين).
― (و ما را- همانگونه كه امر فرموده اى- از كسانى قرار ده كه در برابر فرمانشان شنوا و مطيع باشيم) (و اجعلنا لهم سامعين و مطيعين كما امرت).
............................
