بخشى از دعاى شماره 20 از صحيفه سجاديه :
وظائف يك مسلمان :
عدل گستر باشيد.
خشم خود را فرو خوريد.
فتنه
- تــازه ها
- متن دعا
- فراز صحیفه
آمار بازدید
پيامدهاى ناگوار يارى خواستن از غيرخدا
يكى از بزرگ ترين موفقيت هاى انسان اين است كه در هر كارى ، ابتدا مسير صحيح و صراط مستقيم را بيابد ، زيرا مبدأ و مقصد هر كارى ، دو نقطه است كه فقط يك خط مستقيم آن دو را به يكديگر پيوند مى دهد و خطوط انحرافى بى شمار موجب دور شدن از مقصد و گاهى نرسيدن به آن است . موفقيت ديگر انسان ، دست فرابردن به سوى مبدأ و مؤثر اصلى است كه اگر انسان چنين نكند ، ره گم كرده و گاهى بر عكس به طرف موانع قدم بر خواهد داشت ، يا با شكست مواجه مى شود كه سرانجام با محروميت از مطلوب ، موجب سرخوردگى شديد خواهد شد .
بدين جهت ، امام سجاد عليه السلام فرمود : خدايا ! آن گاه كه نيازمندى به سراغم مى آيد و درخواست و استعانت ضرورت مى يابد ، توفيقى به من كرامت فرما كه حاجت و مسكنت خود را فقط بر در خانه ى تو آورم و روى به حضرتت كنم ، كه مبدأ همه ى بركات و خيرات است و افزون بر اين ، قريب الوصول و در دسترس است ، چرا كه هيچ گونه مانعى از ناحيه ى آن كريم مطلق در كار نيست و هر مانعى مربوط به قصور و كوتاهى در مرتبه ى قابليت ماست .
از اين رو ، حضرت زين العباد عليه السلام استعانت از غير را به هنگام اضطرار ، فتنه اى خوانده است كه كم ترين اثر آن بى نتيجه ماندن تلاش و خواهش ها است كه انسان هرگز ، حاجت روا بر نمى گردد .
از ديگر آثار سوء درخواست از ديگران ، تحقير روح و كوتاهى همت فرد سائل است ، زيرا والا همتان هرگز به خود اجازه ى شكستن حريم مقام بلند و با عظمت انسان را – كه اشرف مخلوقات و محبوب ترين صنع حضرت رب العالمين و مخاطب به نويد الهى : (و اذا سألك عبادى عنى فانى قريب ؛ هر گاه بندگان من درباره ى من مى پرسيدند ،) بگو : (من نزديك هستم.) و بشارت : (نبى ء عبادى أنى أنا الغفور الرحيم ؛ بندگانم را مطلع كن من بسيار آمرزنده و مهربان هستم.) است – نخواهند داد . چنين فردى در واقع دل را كه حرم امن خدا است و هرگز نبايد ديگرى در آن رخنه نمايد ، به روى صاحب اصلى بسته و به روى بيگانه گشوده است.
..........................
دعاى آن حضرت عليه السلام است در مقام رضا هنگامى
از دعاهاى آن حضرت است آن گاه كه عافيت و شكر بر آن را از
و از دعاى امام عليه السلام بود، هنگامى كه ماه رمضان رسيد
- سپاس خداى
̶ پروردگارا و (پس از درود و ثناى رسول اكرمت) درود بر حاملان