header


آخرین به روزرسانی
عجايب عظمت حق‌ - سه شنبه, 08 مرداد 1404 14:01
سفرهای استانی آقای بازترابی
معارفه دبیر بنیاد صحیفه سجادیه شهرستان جم
شرح صحیفه سجادیه در مساجد

مطالب برگزیده

  • تــازه ها
  • متن دعا
  • فراز صحیفه

آمار بازدید

بازدید امروز
بازدید دیروز
کل بازدیدها
3680
11741
63638336
اوقات شرعی

روز عرفه، بخش اول

 يكى ‌از‌ اعياد معروفه نزد اهل اسلام روز عرفه است، ‌و‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز آداب ‌و‌ سنن زياد وارد است ‌از‌ اهل بيت عصمت عليهم السلام ‌از‌ قبيل صوم ‌و‌ زيارت حضرت سيدالشهداء عليه السلام.  
 ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام منقول است ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ روز عرفه ‌به‌ زيارت ‌آن‌ حضرت برود ‌و‌ ‌حق‌ ‌او‌ ‌را‌ بشناسد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ امام واجب الاطاعه بداند بنويسد، ‌حق‌ تعالى ‌از‌ براى ‌او‌ ثواب ‌دو‌ هزار ‌حج‌ ‌و‌ ‌دو‌ هزار عمره ‌ى‌ مقبوله ‌و‌ هزار جهاد ‌كه‌ ‌با‌ پيغمبر مرسلى باشد ‌يا‌ امام عادل، راوى گفت: كجا است ثواب وقوف عرفات؟ حضرت عليه السلام ‌از‌ روى غضب ‌به‌ سوى ‌او‌ نظر كرد ‌و‌ فرمود كه: ‌به‌ درستى ‌كه‌ بنده ‌ى‌ مومن چون ‌در‌ روز عرفه نزد قبر ‌آن‌ حضرت (ع) حاضر شود ‌و‌ ‌در‌ نهر فرات غسل كند ‌و‌ متوجه زيارت شود ‌هر‌ گام ‌كه‌ برمى دارد ثواب ‌يك‌ ‌حج‌ ‌و‌ عمره براى ‌او‌ ‌مى‌ نويسند ‌و‌ بهترين اعمال ‌در‌ اين روز دعاء كردن است حتى اگر روزه گرفتن باعث ضعف ‌در‌ دعا كردن شود ترك روزه كنند ‌و‌ روزه گرفتن مكروه خواهد بود، ‌و‌ بلندى داشتن اين روز ‌از‌  
 
ساير ايام ‌از‌ بديهيات است.  
 شايد ‌كه‌ ارتفاع ‌و‌ بلندى اين روز ‌از‌ ساير ايام وجه تسميه اين روز ‌به‌ يوم عرفه باشد ‌و‌ ماخوذ ‌از‌ عرف الديك ‌از‌ بعضى ‌از‌ فضلاء استماع ‌شد‌ ‌كه‌ وجه تسميه ‌ى‌ اين يوم ‌به‌ عرفه سبب ‌آن‌ است بعد ‌از‌ اينكه آدم ‌و‌ حوا ‌را‌ هبوط ‌در‌ زمين ‌شد‌ مدتى ‌ما‌ بين ايشان مفارقت افتاد ‌تا‌ اينكه روز هشتم ذى الحجه آدم حوا ‌را‌ ديد ‌و‌ ‌در‌ روز نهم شناخت ‌از‌ اين جهت روز هشتم مسمى ‌به‌ ترويه ‌و‌ روز نهم مسمى ‌به‌ عرفه ‌شد‌ اين وجه تسميه ‌از‌ جهت عرفه مناسب است اما ترويه غير مناسب است ماخوذ ‌از‌ روى ‌به‌ معنى سيراب كردن است ‌نه‌ ‌به‌ معنى رويه ‌و‌ ديدن است ترويه ماخوذ ‌از‌ تروى ‌به‌ معنى تفكر ‌يا‌ ‌از‌ روى ‌به‌ معنى سيراب كردن، ‌و‌ ‌از‌ بعضى ‌از‌ اخبار چنان مستفاد ‌مى‌ شود ‌كه‌ خلاق عالم نازل كرد آدم ‌را‌ ‌بر‌ صفاء حواء ‌را‌ ‌بر‌ مروه ‌به‌ سبب همين اين ‌دو‌ كوه مسمى ‌به‌ ‌آن‌ ‌دو‌ اسم شدند ‌به‌ واسطه ‌ى‌ نزول صفى الله ‌بر‌ صفاء ‌و‌ نزول مرئه ‌كه‌ حواء باشد ‌بر‌ مروه ‌پس‌ نظر كرد آدم ‌به‌ سوى حواء ‌در‌ روز هشتم نشناخت ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ واسطه ‌ى‌ طول ‌و‌ عهد ‌و‌ زيادتى گريه ‌پس‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز تفكر كرد ‌كه‌ اين مخلوق كيست ‌و‌ ‌در‌ نهم شناخت بنابراين وجه ترويه تروى ‌به‌ معنى تفكر نظير اين وجه است ‌از‌ بعضى ‌از‌ اخبار استفاده شود ‌كه‌ حضرت خليل الرحمن على نبينا ‌و‌ آله ‌و‌ عليه ‌و‌ على آله الصلوه ‌و‌ السلام ‌در‌ ‌شب‌ هشتم خواب ‌به‌ ذبح ولد خود ديد شروع كرد ‌در‌ تفكر ‌كه‌ آيا خواب شيطانى بود ‌يا‌ الهام ‌و‌ وحى ‌و‌ ‌در‌ روز نهم شناخت.  
 ‌يا‌ وجه تسميه ‌ى‌ عرفه ‌به‌ عرفه ‌از‌ اعتراف ‌به‌ ذنب است ‌در‌ ‌آن‌ روز چنانچه بعضى ‌از‌ روايات شهادت ‌بر‌ اين ‌مى‌ دهد ‌و‌ الله العالم.  
 
اللغه: الله اسم ذات واجب الوجود ‌كه‌ جامع جميع صفات ‌و‌ كمالات است ساير الفاظ ‌و‌ اسامى ‌كه‌ تعبير ‌از‌ ذات مقدس ‌به‌ ‌او‌ شود ‌هر‌ ‌يك‌ ‌از‌ جهتى دلالت كند ‌يا‌ ‌به‌ اعتبار صفت فعل ‌يا‌ صفت ذات مثل خالق ‌و‌ عالم ‌و‌ قادر ‌به‌ خلاف لفظ الله.  
 كفعمى (ره) ‌مى‌ فرمايد: اين اسم شريف دلالت كند ‌بر‌ ذات مقدس ‌كه‌ موصوف است ‌به‌ جميع كمالات ‌و‌ باقى اسماء دلالت نمى كند آحاد آنها مگر ‌بر‌ آحاد معانى مثل عالم ‌بر‌ علم ‌و‌ قادر ‌بر‌ قدرت ‌يا‌ دلالت كنند ‌بر‌ فعل منسوب ‌به‌ ذات مقدس مثل رحمن ‌او‌ اسم است ‌از‌ جهت ذات ‌با‌ اعتبار رحمت، انتهى.  
 شاهد ‌بر‌ مقال است اينكه تمام اسماء حسنى راجع ‌به‌ ‌او‌ است ‌و‌ ‌او‌ راجع ‌به‌ ديگرى نيست مثلا نمى گويند الله اسمست ‌از‌ اسماء غفور ‌يا‌ قادر اما ‌مى‌ گويند غفور اسميست ‌از‌ اسماء الله ‌و‌ قادر اسميست ‌از‌ اسماء الله ‌و‌ هكذا ‌به‌ عبارت اخرى الله علم است على الاصح ‌و‌ ساير اسماء دعوى علميت نشد بلكه ‌يا‌ صفت ذات است ‌يا‌ صفت فعل فرق ‌ما‌ بين صفت ذات ‌و‌ فعل ‌آن‌ است ‌كه‌ ‌هر‌ صفتى ‌كه‌ نفى غير ‌و‌ ‌ضد‌ كند ‌او‌ صفت ذات است ‌و‌ ‌هر‌ صفتى ‌كه‌ نفى غير نكند ‌او‌ صفت فعل است اول مثل عالم ‌كه‌ نفى جهل ‌و‌ عجز كند.  
 دوم، مثل خالق ‌و‌ رزاق ‌كه‌ ‌او‌ نفى غير نمى كند.  
 رب يعنى تربيت دهنده ‌و‌ ‌او‌ صفت مشبهه است.  
 عالمين: جمع عالم ‌و‌ ‌آن‌ ‌ما‌ سوى الله ‌را‌ گويند.  
 بديع: يعنى صنعتى كردن بدون نمونه ‌و‌ مثال.  
 مالوه: ‌از‌ اله الاهه ‌اى‌ عبد عباده مالوه يعنى معبود اله ‌به‌ معنى خدا.

.................................

منبع

درباره بنیاد صحیفه سجادیه

بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.

 امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.

telegram aparat eitaa

logo