• بخشی از دعای 49
اللغه: جبهه: لقيه به مكروه و استقبله به سوء اصل او از جبهه به معنى پيشانى است وقتى كه به پيشانى زنند و رد نمايند.
الداله: با تشديد لام يعنى جرات پيدا كردن بر شخص از روى اطمينان به محبت او و ادلال بر خداوند متعال كنايه از آن است كه جاهلان از بى ادبى نسبت به خداوند مرتكب مى شوند، يا عبارت از كسانى است كه به عمل خود اطمينان داشته و اعتماد بر عبادت و اطاعت خود مى نمايند، و بعضى گفته اند مراد از اهل داله بر خداوند كسانى هستند كه رغبت در رحمت خداوند دارند و خدا را بر حاجات خود مى خوانند در حالتى كه مرتكب گناهان و خطاهاى بزرگ شده اند، و ظاهرا مراد كسانى هستند كه در سئوال كردن از خداوند منبسط و افراط در طلب حوائج از او مى كنند شبه جراتى كه بر جناب بارى تعالى دارند و در سئوال نمودن از او به كم قناعت ندارند.
شرح: يعنى اى آن كسى كه دست رد بر پيشانى كسى كه جرائت در سئوال نموده نمى گذارد.
الاجتباء: الاختيار و الاصطفاء.
صغير: كوچك به اعتبار قدر و منزلت.
الاتحاف: تحفه دادن و احسان نمودن و مخصوص نمودن به لطف و كرم، و در بعضى نسخ "يا من لايجتوى صغير ما يتحف " جواه رضيه يعنى مكروه نمى دارد، شكر خداوند عبارت است از اينكه عملى را كه براى خداوند به جا مى آورد جزا داده شود به او بر عمل او جزاى بزرگ و نيكوئى و شاهد بر او جمله آتيه است.
واى آن كسى كه اختيار نمى كنى كوچك آن چيزى كه او
را تحفه داده شده و جزا مى دهد كمترين چيزى را كه براى او انجام شده.
شرح: يعنى اى آن كسى كه شكر مى كند بر كم و جزا مى دهد بيشتر.
...................