برنامه روزانه یك مسلمان
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه
یك مسلمان باید برنامه
پس به درستى كه تو اگر واگذارى مرا به سوى نفس خودم عاجز گردم من از او و به جاى نتوانم آورد آنچه را كه مصلحت او است.
ثقه الاسلام كلينى به سند خود در كافى روايت كند از ابن ابى يعفور گفت: شنيدم حضرت صادق (ع) را كه مى فرمود: و دست او بلند بود جانب آسمان كه: رب لاتكلنى الى نفسى طرفه عين و لااقل من ذلك و لا اكثر زمانى نگذشت آب ديده ى مباركش جارى گرديد به محاسن شريفش و بعد از آن توجه نمود به جانب من و فرمود: اى پسر ابى يعفور به درستى كه يونس بن متى خدا او را به خود واگذار نمود كمتر از طرفه العين پس صادر شد از او آن معصيت، عرض
نمودم: سبب آن به كفر رسيده است؟ فرمود: نه لكن مردن در آن حال هلاكت است.
جهم: عبوس و بد خلق و بدگفتار، يعنى اگر مرا واگذار نمائى به خلق خود بدخلقى خواهند نمود با من چنانچه بالعيان مشاهده مى شود طريق سلوك اغنياء با فقراء صدق امام المسلمين (ع).
حرمان: ممنوع شدن، يعنى اگر مضطر نمائى مرا به سوى خويشانم منع و محروم نمايند مرا يعنى چيزى از آنها برايم ساخته نشود.
نكد: چيزى كه در او خير نباشد.
يعنى: اگر بدهند ايشان مى دهند اندكى كه در او خير و خوبى نيست و منت مى گذارند بر من منت طولانى و مذمت نمايند آنها مذمت زياد.
بعد از اينكه چنين است امر پس به فضل تو اى خدا پس توانگرى ده مرا و به بزرگى خود پس بلند كن مرا، و به گنجايش خود پس بسط بده دست مرا و به آنچه نزد تو است پس كفايت كن مرا، و در بعضى از كتب ادعيه كه به او اطمينان است مذكور است كه هر كه اين دعاى مبارك را از اول الى قوله فاكفنى به پوست آهو بنويسد و با خود دارد خواهد از فقر بيرون آمد و غنى شد.
.....................
