ادنين و اقصين: جمع ادنى و اقصى به معنى نزديك و دور يعنى دورى كرد با خويش و قوم خود براى انكار ايشان خدا را و نزديك كرد كسانى را كه دور بودند يعنى رحم نبودند براى اينكه آنها قبول تو كردند
ادنين و اقصين: جمع ادنى و اقصى به معنى نزديك و دور يعنى دورى كرد با خويش و قوم خود براى انكار ايشان خدا را و نزديك كرد كسانى را كه دور بودند يعنى رحم نبودند براى اينكه آنها قبول تو كردند
و دوستى كرد در راه تو با مردمان بعيد دور
و دشمنى كرد براى خاطر تو با خويشهاى نزديك.
اللغه: اداب اى اتعب او الزم يقال داب اى تعب اولزم.
يعنى: مداومت كرد نفس خود را در رسالت رساندن تو
مله: احكامى كه از قبل خدا به رعيت بايست برسد، از جهتى كه او را فرمودند به ديگرى ملت مى گويند و از جهتيكه به آن بايد عمل شود مذهب گويند و از جهتى كه بايد معتقد شود دين گويند.
و به تعب انداخت نفس خود را در دعوت به سوى ملت تو
و مشغول كرد نفس خود را به نصيحت اهل دعوت تو يعنى آنهائيكه دعوت شدند به دارالسلام.
.........................
