نیاز و نیازمند
• بخشی از دعای 12
ای حاجتمندان! بدانید كه برای حوائجتان جز در خانه
در اين دعا امام عليه السلام سپاس و ستايش خود را نسبت به بلاهائى كه از او دفع شده و يا خواسته هائى كه قبل از زمان انتظار به او رسيده، خدا را مى خواند
― در جمله ى نخست عرض مى كند:
― (بار خداوندا ستايش مخصوص تو است بر حسن قضا و بر بلاهائى كه از من برطرف كرده اى) (اللهم لك الحمد على حسن قضائك، و بما صرفت عنى من بلائك).
― (از تو خواستار آنم كه بهره ى من از رحمتت را در عافيت و سلامت اين دنيا قرار مدهى كه سرانجام به خاطر آنچه دوست دارم (امور عاجل دنيا)، شقى و بدبخت گردم و ديگرى در اثر آنچه من آن را ناپسند و مكروه مى دارم (امور اخروى كه بعدها خواهد آمد) سعادتمند و رستگار گردد (فلا تجعل حظى من رحمتك ما عجلت لى من عافيتك، فاكون قد شقيت بما احببت و سعد غيرى بما كرهت).
― و به دنبال آن چنين ادامه مى دهد: (اگر عافيت و سلامتى كه در روز يا شب، من از آن بهره مند مى شوم (مقدمه) و پيشاپيش بلائى است قطع ناشدنى، و وزر و بالى است از بين نرفتنى از تو مى خواهم آنچه موخر است مقدم دارى و آنچه مقدم است موخر) (و ان يكن ما ظللت فيه، او بت فيه من هذه العافيه بين يدى بلاء لاينقطع، و وزر لايرتفع، فقدم لى ما اخرت، و اخر عنى ما قدمت).
― زيرا (آنچه سرانجام آن فنا است زياد نيست و آنچه عاقبت آن بقاء است كم نخواهد بود) (فغير كثير ما عاقبته الفناء، و غير قليل ما عاقبته البقاء).
― (و بر محمد و آلش درود فرست) (و صل على محمد و آله).
....................
