• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
منزهى تو كم نمى كند پادشاهى تو را كسى كه شرك آورده است به تو و تكذيب نموده است پيغمبران تو را.
قدرت ندارد كسى كه بد دارد حكم تو را از اينكه رد كند امر تو را فوت نمى شود از تو كسى كه عبادت كند غير تو را، زندگانى نمى كند كسى كه خوش ندارد ملاقات تو را، غرض از اين فقرات كه خلاق عالم را قضا و قدر هست كه تفصيل او در بعضى از ادعيه ذكر شد بنده را در هيچ جهات قدرت و توانائى نيست كه بتواند منع و معارضه نمايد و لا يعمر تا آخر كلام آن است كسى كه او را خوش نيست كه خدمت خداى برسد و به او بندگى و اطاعت نمايد بايست هرگز نميرد و درد نيازنده بماند و حال آنكه او را قدرت بر زندگانى نيست.
پاكى تو چه قدر بزرگ است مرتبه ى تو، و چه قدر قاهر است پادشاهى تو چه قدر سخت است قوت تو، چقدر جارى است امر تو.
امر خداى عزوجل عبارت است از ايجاد و اختراع او جريان امر او عبارت است از
سرعت او كه به اراده به هر چيز آن امر واقع شود.
پاكى تو حكم فرمودى تو بر تمام آفريده شده گان تو به مردن، آنكه بيگانگى دانست تو را و آنكه كافر شد به تو همه چشنده ى مردن را همه مى گردند به سوى تو پس دائمى تو و بزرگى تو، نيست خدائى جز تو تنهائى، نيست شريكى مر تو ايمان آوردم به تو و تصديق كردم پيغمبران تو را عليهم السلام، كافر شدم به هر معبودى غير از تو، بيزارم از هر كه بندگى نموده است سواى تو را، موت و حيوه از او برود و ملائكه خدا مى ميرند بعد از مردن تمام مردمان.
عرض شد خدمت حضرت امام به حق ناطق جعفر بن محمد الصادق (ع) كه: بيان نمائيد از جهت ما مردن را فرمود: مردن از جهت مومن خوبتر است از بوى خوشى كه استشمام نمايد و الم و تعب از او زائل شود، و از براى كافر مثل گزيدن افعى و زدن عقرب است.
پاكى تو حكم فرمودى تو بر تمام آفريده شده گان تو به مردن، آنكه بيگانگى دانست تو را و آنكه كافر شد به تو همه چشنده ى مردن را همه مى گردند به سوى تو پس دائمى تو و بزرگى تو، نيست خدائى جز تو تنهائى، نيست شريكى مر تو ايمان آوردم به تو و تصديق كردم پيغمبران تو را عليهم السلام، كافر شدم به هر معبودى غير از تو، بيزارم از هر كه بندگى نموده است سواى تو را، موت و حيوه از او برود و ملائكه خدا مى ميرند بعد از مردن تمام مردمان.
عرض شد خدمت حضرت امام به حق ناطق جعفر بن محمد الصادق (ع) كه: بيان نمائيد از جهت ما مردن را فرمود: مردن از جهت مومن خوبتر است از بوى خوشى كه استشمام نمايد و الم و تعب از او زائل شود، و از براى كافر مثل گزيدن افعى و زدن عقرب است.
............................
