وسعت: مقابل ضيق، گفته مى شود اين ظرف وسعت مظروف دارد.
يعنى: گنجايش او را دارد، پس معنى كلام امام (ع) چنين خواهد بود كه تو آن كسى هستى كه گنجايش دادى تو هر چيزى را از حيث رحمت و علم يعنى مهربانى و دانائى تو محيط است به هر شى ء و هر شى ء را علم و رحمت تو شامل است پس گنجايش ذات بارى تعالى هر چيزى را به حسب آن دو صفت است نه به حسب ذات پس اسناد وسعت به ذات بارى تعالى هر چيزى را بحسب آن دو صفت است نه بحسب ذات پس اسناد وسعت به ذات بارى اسنادى است به طريق مجاز نظير انبت الربيع البقله از اين جهت است كه تميز از براى رفع ابهام آورده است به قول خود رحمه و علما پس شبهه بر اينكه لازم اين عبارت و اسناد آن است كه خداى تعالى در مكان واقع شود با اين كه او منزه است از مكان بودن مندفع است به اينكه ذكر نموديم.
يعنى: توئى كه گنجايش دادى همه چيز را از رحمت و علم خود و توئى كه گردانيدى مر هر مخلوقى را در نعمت خود نصيب و بهره ى هر دو فقره كه امام عليه السلام فرموده است حاجت به برهان و دليل ندارد.
فلان عال اى غالب و منه قوله تعالى لاتخف انك انت الاعلى شايد علو و برترى هم از اين قبيل است يعنى از قبيل غلبه نه از احترام و بلندى.
يعنى: توئى آن كسى كه عفو او غالب و بالاتر است از عقاب او و نكته ى اين مطلب واضح است زيرا كه عفو خير است و مطلوب بالذات، و عقاب شر است و مطلوب بالعرض و شبهه ى نيست كه مطلوب ذاتى غالب است بر مطلوب عرضى.
..................
