بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
اللغه: حل باز كردن.
عقد: بفتح عين شد نمودن عقد كغرف جمع آن، مكاره: جمع مكروه به معنى امر شاق.
فثاء: اى سكن يقال فثات القدر يعنى جوش و غليان او را ساكن نمودم
التماس: مطلب مساوى و اين جا مطلب دانى از عالى است.
مخرج: محل خلاصى.
روح: به فتح راء به معنى راحت، فرج: باز شدن، حزن دل سست شدن، صعاب جمع صعب به معنى امر مشكل است، تسبب: قبول سببيت كردن، اسباب چيزى كه به مقصود رساند، قضاء: عبارت از امورات جاى آورده شده، مضى: به معنى نفوذ و موجود شدن.
ايتمار: قبول امر نمودن،
انزجار: قبول نهى نمودن.
دون: به معنى عند اراده و مشيت علم خدا به آن چيزى كه در اشياء است از حكم و مصالح.
......................
دعاى تآن حضرت عليله السلام است در يارى خواستن بر
o خدايا، مرا بر ختم كتاب خود يارى دادى، كتابى كه به عنوان نور
از دعاهاى امام عليه السلام است در اقرار به گناه و درخواست بازگشت به
̶ اى خداى من اين روزى بس مبارك است (كه عيد سعيد امت پيغمبر است) و
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.