اللغه: الذرع از ذراع عبارت است از بسط يد و قدرت.
منى و منو: به معنى ابتلاء يقال منيته اى ابتليته، ذرعا و هما تميز رفع ابهام از نسبت.
يعنى: پس به تحقيق كه تنگ شدم من به خاطر چيزى كه نازل شده است بر من اى خداى از حيثيت، دست پر شدم من به حمل چيزى كه حادث شده است بر من از حيث هم و اندوه و توئى قادر بر دفع چيزى كه من مبتلاء شده ام بر او و رفع چيزى كه واقع شدم در او.
تذنيب: قوله فقد ضقت ذرعا مى تواند كنايه باشد از تنگى يعنى دلم تنگ شد.
شرح: پس جاى آور تو از جهت من اين امر را كه سئوال نمودم اگر چه مستوجب نيستم من آن را از تو اى صاحب عرش بزرگ لكن عنايت فرما.
..........................
