• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنه‌ها و خصومت را خاموش
يعنى اى پروردگار رحمت بفرست بر محمد و آل محمد و نگهدار تو ما را از خود و حفظ نما ما را به خود و راه نما تو ما را به سوى خود و دور نكن تو ما را از خود. غرض از اين مقال آن است كه توفيق بده مرا كه از زمره ى مطيعين باشم نه عاصين.
به درستى كه كسى كه تو او را نگهدارى نمودى سالم مى ماند، و كسى كه هدايت نمودى تو او را عالم مى شود، و كسى كه نزديك نمودى تو او را به سوى خودت منفعت مى برد. بدان كه كسى را كه خدا او را عنايت نمود و مقرب خود ساخت نخواهد دور از فيض رحمت او شد آنانى كه مطرود حق هستند و گم شده اند جهت آنست كه عنايات و الطاف خداى شامل حال ايشان شده است و ايشان اعتناء به عنايات و الطاف ننموده اند پس خداى عزوجل عنايات و الطاف خود قطع نمود و ايشان داخل در گم شدگان و گمراهان و در افتادگان شده اند.
كفايت: نگهدارى نمودن.
نوائب: جمع نائبه و او عبارت است از مهمات و حوادثى كه بر انسان وارد آيد.
صولت: حمله نمودن و برترى نمودن.
حد: تيزى نمودن و بزرگى نمودن.
مراره: تلخى و زهره،
مصايد: جمع مصيد محل صيد. يعنى خدايا رحمت بفرست بر محمد و آل او و نگه دارى كن تو ما را از تندى و تيزى حوادث دنيا و شر ربودن شيطان و تلخى حمله نمودن پادشاه، بدانكه هر يك از امور سه گانه بالنسبه به انسان اعظم محن و بلايائى است بسا باشد كه هر يك از آن انسان بيچاره را از مرتبه ى عبوديت بيرون آورد و داخل نمايد در كفار و فجره و منافقان، پس لازم است بر بنده كه از خدا مدد طلب نمايد.
.......................
