مقدمه
صحيفه ي کامله، نام مجموعه ادعيه ي امام علي ‌بن‌ الحسين (ع) است که ‌به‌ طرق مختلف، ‌از‌ ‌آن‌

سخنان پیشوایان دین به ویژه امیرالمؤمنین مناسبات امام و امت تحت عنوان حقوق متقابل امت، یا وظایف امام

اعتماد به محبوب

از ویژگی های بارز اخلاقی مسلمان، صفت «توکل» است. توکل یعنی اعتماد و اطمینان

نقل از سایت ویژه امام سجاد (علیه السلام) ؛ محدث عظیم و سالک وارسته مرحوم مجلسی اول می‌فرماید: « در

در آستان صحيفه

مقدمه
«صحيفه سجاديه»، ‌از‌ زمان طلوع ‌در‌ آسمان علم ‌و‌ دين، همچون قبله اي براي

شرح فراز 19 دعای سوم صحیفه سجادیه

وَ الَّذِينَ ﴿لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ ، وَ

شرح فرازهای 9 لغایت 12 دعای چهارم صحیفه سجادیه

ثُمَّ سَلَكَ بِهِمْ طَرِيقَ إِرَادَتِهِ ، وَ بَعَثَهُمْ فِي سَبِيلِ مَحَبَّتِهِ ، لَا يَمْلِكُونَ

شرح فرازهای 23 لغایت 26 دعای دوم صحیفه سجادیه

اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى

چهارمین امام معصوم، حضرت علی بن الحسین علیه‌السلام، شخصیتی که جدّ بزرگوارش، حضرت علی بن ابیطالب

انسان هنگامي كه در اين دنياي پهناور و پر از مخاطره، احساس، ضلالت، و تاريكي پا به عرصه هستي مي‌نهد،

حَمْداً يَكُونُ وُصْلَةً إِلَى طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ ، وَ سَبَباً إِلَى رِضْوَانِهِ ، وَ ذَرِيعَةً

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي دَلَّنَا عَلَى التَّوْبَةِ الَّتِي لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا مِنْ فَضْلِهِ

قرآن به مثابه آینه غبار ناگرفته آسمان، چشمه جوشان و بی‏بدیل الهی و گنجینه محفوظ راز و رمز خلقت،

ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِي الْحَيَاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً ، وَ نَصَبَ لَهُ أَمَداً مَحْدُوداً ،

الَّذِي قَصُرَتْ عَنْ رُؤْيَتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِينَ ، وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ

شرح فراز های 17 و 18 دعای سوم صحیفه سجادیه

وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ